بوس به سریال عزیزم

رأی من، برای خوش‌تیپ‌ترین و جذاب‌ترین و خوش‌اخلاق‌ترین و ... ترین مرد سریال می‌رسد به :

بن، اون یارو اُسیه! (به‌قول کارن مک‌کلاوسکی)

و اینکه گاهی آدم باید 8 فصل منتظر باشد تا:

«بهترین» از راه برسد [1]،

این پیام منتقل شود که همه بهترین و بدترین نیستند؛ آدم‌ها، به‌مقتضای زمان و شخصیت و توانشان، عوض می‌شوند؛ چه در میانة فصل، چه بعد از چند فصل (از زندگی/ سریال)،

بدانی از هرکسی به دلیلی خوشت می‌آید و هم‌زمان یادت است که چقدر دوست داری با ماهیتابه بکوبی پس سرشان و روح کریچر را شاد کنی.

[1]. (یکی دیگر از بهترین‌ها هم رنه خانم است با آن هیکل بی‌نقص و چشم‌های خوشکلش. فقط کاش اخلاقش مثل فضلة کلاغ نبود. البته خب استثناهایی هم دارد گاهی واقعاً بوسیدنی می‌شود)