فکر میکنم کلاً امسال چیزی اینجا ننوشتهام!
دیروز یاد داستان کوتاه «ماهعسل آفتابی» افتادم و زمانی که آن را خواندم. با فضای عاطفی و ذهنی آنموقع من خیلی سازگاری نداشت اما چون همانروزها یک تست برون/درونگرایی را درمورد خودم انجام داده بودم، یکی از سؤالهای آن با داستان خیلی تطابق داشت: دوست دارید فعال اجتماعی باشد یا دوستی خوب برای شما؟ و داستان برایم روشن کرد ته دلم چه میخواهم و فرقشان ممکن است در کجاها باشد.
خیلی جالب است که آن موقع توانست چراغی را در ذهنم روشن کند و تا مدتها براساس آن تصمیم بگیرم و خودم را بسنجم. پذیرش چیزی که درمورد خودم کشف کردم، خواست قلبیام، خیلی راحت نبود؛ انگار در چشم خودم واپس رانده میشدم با این انتخابم. ولی نمیتوانستم بهراحتی واگذارش کنم.
فکر میکنم آن موقع به مرد داستان خرده میگرفتم حتی.