دودخوان

به ساقه طلایی معتاد شده‌ام! بیشتر از همه، همان بسته‌های قرمزرنگ قدیمی‌اش را دوست دارم. بعد، آن زردها را. البته من می‌گویم «اعتیاد» ولی معنایش غرق‌شدن در آن نیست.همان کمی بیشتر و با فاصله‌ی کمتر خوردنش است. معمولاً هم برای پایین‌دادن قرص‌ها سراغش می‌روم؛ آخر احساس می‌کنم قرص‌ها با آب خیلی راحت و سریع پایین نمی‌روند!