این دو زن، آن دو مرد

1. توی سریال دارما و گرگ، دو زن بامزة نقش فرعی هستند که ازشان خوشم می‌آید: مارسی (که گاهی با دارما کار می‌کند) و مارلین که منشی گرگ است. مارسی ظریف و حساس است و احساساتاش را به‌راحتی نشان می‌دهد که معمولاً غلیظ و گاه دست‌وپاگیرند. مارلین خیلی بااعتمادبه‌نفس و تودار است که رفتارهایش موقعیت طنزآور خلق می‌کنند. هردوشان هم مرا یاد بعضی پیرزن‌های بانمک توی کارتون‌ها می‌اندازند. کاش بهشان بیشتر پرداخته می‌شد، مخصوصاً مارلین. البته خب باید گفت که چنین خواسته‌ای در این سریال تقریباً لزوم و محلی از اعراب ندارد.

2. این سریال را،‌اولین‌بار، از شبکة فارسی وان دیدم و خیلی ازش خوشم آمد. صدایی که برای دوبلة دارما، گرگ ابی و جین انتخاب کرده بودند به نظرم خیلی شبیه صدای هنرپیشه‌های اصلی بود! این همیشه برای من جای تعجب داشته است. در سریال آشنایی با مادر هم همین‌طور شده بود؛ صداهای دوبله‌شدة تد و رابین خیلی شبیه صدای اصلی بود! ولی صدایی که برای لری (پدر دارما) و پیت (دوست گرگ) انتخاب شده بود و مدل حرف‌زدنشان بیشتر شبیه چلمن‌ها و کم‌عقل‌ها بود. در صورتی که سلیم‌النفس‌بودن لری با کارها و طرز نگاه‌کردنش مشخص می‌شود نه با صدایش و پیت هم آدم جدی و خیلی امروزی است؛ شبیه عامة کارمندهای روزمره‌شده و واخوردة امریکایی و جامعة مدرن. نمی‌دانم چرا این دو صدای دوبله مرا یاد آدم‌های آیکیوپایین می‌انداخت!