طبیعی است

وقتی باری از روی شانه‌های ذهنم برداشته می‌شود، هر چند دقیقه، دلم می‌خواهد چند جمله‌ای بنویسم.

انگار واقعاً ذهنم بازتر می‌شود تا به چیزهای دیگری فکر کنم

و باز، برنامه‌های دیگری داشته باشم که در مسیر هر یک خطا و شکست و پیروزی‌های کوچک و بزرگی هست.