متوجه نکتهی عجیبی شدم:
نمیتوانم (دستکم تا حالا نتوانستهام) کتابی از احمد محمود بخوانم (یا گوش دهم). چند سال پیش مدار صفر درجه را از کتابخانه گرفتم و نتوانستم وارد فضای داستان شوم. چند روز پیش هم با خوشحالی سراغ نسخهی صوتی آن رفتم که خیلی خوب و حرفهای تهیه شده ولی آن هم همینطور شد.
نمیخواهم اثری با این اهمیت را تُکزده و نخوانده بگذارم. همسایهها را هم هیچوقت شروع نکردم!
این اتفاق با قدری مشابهت برای خانهی ادریسیها هم افتاده متأسفانه.
خیلی دنبال دلیلش نیستم؛ بیشتر تمایل دارم در خودم دنبال نقطهی روشنی بگردم تا تکلیفم روشن شود.