دوتا آلبوم از جف ویکتور پیدا کردهام که خیلی ارامشبخش و مناسب تقریباً هر حالیاند (Reflection و Night Sky) تصویر روی جلد دومی هم خیلی خیالانگیز و کُشنده است!
از آن «خدا نصیب کند!»هاست.
ساریگلینِ حسین علیزاده و ژیوان گاسپاریان بهقدری عالی و سحرانگیز است که امروز فهمیدم میتوانم با آن حتی «شایگان»ی راهرفتن را تمرین کنم! چیزی که ماهها کنجکاو کشفکردنش بودم!
بعد از گوشدادن به داروگ: شجریان که همیشه اصل اصل اصل مطلب است!