میگویند آدمهای رستگار «بهشت آسمانی» را خواهند دید».
آرزوی من این است که تا ابد زمین را ببینم.
پتر هانتکه [1]
ـ آمدند، هم را دیدیم، رفتند.
و همیشه جایشان چقدر خالی میماند در گوشهای خاص از قلب آدم.
ـ شروع کردهام به تماشای توتورو و چقدر بامزه است! می با آن دادزدنهاش و مدل حرفزدنش («می نمیترسه») و ساسوکه و باز هم محیط زندگیشان خیلی خیلی جذابند.
همین چند دقیقة پیش تمام شد! کاش وقتی بچه بودم میدیدمش!
فقط با فریادهای توتورو نتوانستم راحت کنار بیایم!
[1]. خواب خوب بهشت، سام شپاد، ترجمة امیرمهدی حقیقت، نشر ماهی، صفحة پیش از شروع.
پرکلاغی به اسم این نویسنده اشاره کرده بود. مشکوک شدم که کتابی از او دارم ولی آن روز دنبالش نگشتم. از آن کتاب جیبیهاست که راستش هنوووز نخواندهامش. الآن بهصرافت افتادم و البته خودش یکهو توی قفسة کتابها،خودش را بهم نشان داد؛ وقتی داشتم قطرهها را از روی قفسه برمیداشتم. تصویر پشت جلد شبیه همان نویسنده/ بازیگری است که در گوگل دیده بودم. بازش کردم. این جمله را در صفحات ابتداییاش دیدم و خیلی خیلی خوشم آمد؛ حتی یادم افتاد گاهی پیش آمده که چنین آرزویی داشته باشم!
عنوان: دیشب و بدخوابی و ماه کامل!
اینجانب بالاخره دست به کامنت می برم و مثل گذشته ها مرتب کامنت میدم..
و اینکه:
توتوروووووووووو،آخ من چقد دوسش دارممم..
سیلور چیزای جدید پیدا کردین به منم یه ندا بدین برم بگیرمااا:)))
چشم چشم هرچی ببینم جالب باشه برام بهت میگم حتماًًًًًًًًًًًًًاااااااااااااااا
چه خووووووووووب! بازم کامنتای لایرایی می خونم
این انیمیشن رو فکر کنم دو سه سال پیش دیدم. دوسش داشتم. تقریبا هر کسی رو دیدم که این رو تماشا کرده، دوستش داشته.
خیلی بانمکه! تازه دو روز پیش یهو دیدم یه کانالی داره دوبلهش رو پخش میکنه زنگ زدم مامانم و توتوله گفتم بهشون. اونا هم دیدن! خیلی خوششون اومده بود