فکر میکنم دفعة قبل که فرندز میدیدم، از همان فصل چهارم بود که از جویی خوشم آمد و کمکم بهترین پسر سریال شد در نظر من. وقتی این پسر ایتالیایی شکموی بامزه رازدار دوتا از فرندها میشود (با اینکه نگهداشتن راز واقعا برایش مشکل است) و آنهمه سرزنش الکی میشنود، وقتی به فیبی میگوید حاضر است بهخاطر او چند ماه گوشت نخورد! (این یکی واقعاً سخت است! وقتی برای من سخت باشد، برای جویی واقعاً سخت است! درکت میکنم شکمو جان!)، اینکه همهچیز را بهنسبت راحت میگیرد (کلاس آموزشی نداری جوزف جان؟) ... و چیزهای دیگر ...