شبگردی با موسیقی

1. به همین زودی (طی دو شب) یادم رفت چطور 4 تراک از آلبوم «شبگرد کولی باد» (سهراب پورناظری/ روبیک آروتزیان) دستم رسید! اما از گوش دادن بهشان بسیار راضی‌ام. مخصوصاً دیشب و امشب، موقع کار، گوش می‌کنم و آرامش فوق‌العاده‌ای نصیبم می‌شود. اگر حواسم را دربست به موسیقی بدهم، خیلی راحت ممکن است در دل یک شب کویری گم بشوم یا به‌راحتی خوابم ببرد. جالب اینجاست که فکر می‌کنم خیلی راحت ذهنم را از بیشتر فکرها تخلیه می‌کند! شاید برای ریلکسیشن و تمدد اعصاب و این چیزها مناسب باشد. من عاشق و نیازمند این تإثیر جادویی‌اش‌ام. به‌خصوص بعد این مدت جنگ غول‌های توی مغزم. با خودم قرار گذاشته‌ام در اولین فرصت آلبوم را بخرم؛ برای کمترین احترام و تشکری که ازم برمی‌آید درقبال حق مؤلف و هنرمند.

این سه عزیز هم از محبوبان موسیقی این سال‌هایم‌اند.

از راست: علی قمصری، حسین علیزاده، سهراب پورناظری.

2. های های های! امسال هم به‌خوشی و میمنت استیج می‌بینم و از دیدنش بیشتر از پارسال لذت می‌برم؛ به دو دلیل: یکی اینکه امسال رأی دادن فقط از طریق اپ‌شان امکان‌پذیر است و من هنوووز دست و دلم به دانلود و استفاده ازش نرفته. شاید هم این کار را نکنم کلاً. به نظرم شرکت کننده‌ها خیلی نزدیک به هم‌اند و هرکدامشان برنده شوند دلم نمی‌سوزد. دوم اینکه درمجموع سطح اجراها و برخورد و ارتباط داورها به‌نسبت پارسال بهتر است و همه چیز تقریباً عادی و گل و بلبل است.

راستش این وسط اولش طرفدار الهه بودم (هنوز هم از نوع خواندنش خیلی خوشم می‌آید) ولی صدایش در محدوده‌ی سلیقه‌ی موسیقی من نیست و اینکه فکر کنم قبلاً هم در شوهای این‌چنینی بوده و مقام هم آورده. برای همین دوست دارم امسال در استیج فرد دیگری برنده شود؛ مثلاً علیرضا صارمی پرانرژی و نکته‌بین و باهوش و خوش‌صدا!

آهنگ‌های قدیمی‌ترش را هم که گوش می‌کنم... هوممم... خیلی خوبند! :) :دی