وُرد عزیزم،
تو چقدر خوبی!
در خوبی تو همان بس که هروقت عشقم کشید/ نکشید، واژهها را در تو میجورم و تغییراتم را به شکل اول برمیگردانم. گرچه همیشه به گزینة «سرچت» اعتمادی نیست؛ دوستت دارم و به لطایفالحیل، راه خودم را پیدا میکنم.