شاید مارتین شخصیت پسرعموی بیمار تیریون و جیمی رو از روی خودش نوشته باشه

هودور؟ هودور؟

هودور دیگه نه!

از اپیسود 5 خیلی خوشم اومد، مخصوصاً اون بخش های مربوط به برندُن. انسان های نخستین، و سفر در زمان و یکی شدن گذشته و آیندۀ هودور. شاید به خاطر شهودی که در کودکی پیدا کرد، زبونش برای همیشه بسته شد.


خسته نباشی!

*هم واقعی هم کنایه آمیز

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد