مانیفست

حیف!

بعضی ها آن قدر مناسب دوستی اند که گویا از آسمان به زمین آمده اند تا دوستت باشند، ولی چیزهایی هست که می گوید نه، نه که نشود، نشود بهتر است. یعنی، نباید که بشود.

این را همان «چیزها» می گویند.

چیزها معمولاً بهتر می دانند. از عاقبت کار آگاهند. تو را می شناسند و شرایط را از بَرند. چیزها گاهی با خشونت عمل می کنند، حدومرز می گذارند و گاهی فقط تذکری می دهند و خودشان را به ندیدن می زنند و بعد از آنکه تجربه کردی و احیاناً پشیمان شدی یا ندانستی بقیۀ راه را چه کنی، با نگاهی عاقل اندر سفیه پیدایشان می شود.

این مطلب اصلاً مربوط به این چیزها نیست، ولی مثل همیشه گوشه ای از خودشان را تحمیل می کنند. حتی اگر تصمیم این باشد که مسیری را، با دانستن شرایطت و ویژگی های لازم، به رفتن آغاز نکنی فکر کردن و حرف زدن درمورد آن  لحظات شیرینی می آفریند.

و من همیشه از دوستی که نمی شود دوست من باشد ممنونم و تحسینش می کنم.