شمع‌های کوچک برای زمین بزرگ بخشنده

مدتی است بعضی‌ها خوشحال می‌شوند وقتی می‌بینند با خودم نایلون اضافی، ساک،... برده‌ام تا از آن‌ها کیسه‌ی پلاستیکی نگیرم و این خوشحالی را بر زبان می‌آورند.

این یعنی موافق این کارند و خودشان هم مواردی را رعایت می‌کنند یا به کسان دیگری گوشزد می‌کنند و... شاید هم کس دیگری ببیند و سعی کند انجام بدهد.

گاهی هم می‌بینم شخص دیگری این کار را می‌کند یا می‌گوید: «من هم با خودم پلاستیک می‌آورم». این هم خیلی خوب است. نقاط روشن کوچک در قلب آدم افزایش می‌یابد.

اوایل سعی می‌کردم وقتی کیسه‌ای را از کیفم بیرون می‌آورم توی چشم نباشد. کلاً کارهایم را برای دل خودم انجام می‌دهم. ولی الآن بدم نمی‌آید دیگران هم ببینند. چون احتمال دارد تشویق بشوند برای استفاده‌ی کمتر از پلاستیک.

ـ در پاسیوی پشت آشپزخانه، کلی کیسه‌ی پلاستیکی جمع کرده‌ام؛ به‌ترتیب تاریخ مصرف، چندین‌بار دیگر ازشان استفاده می‌کنم. این‌طوری وقتی به توده‌ی مجتمعشان نگاه می‌کنم، مغزم سوت بلبلی می‌زند! تازه منی که مدام سعی می‌کنم نایلون نو نگیرم و از هر کیسه بارها استفاده می‌کنم این‌همه ازشان دارم! وای به حال وقتی که اصلاً چنین کاری نمی‌کردم! آن‌وقت بیشتر مصمم می‌شوم کارم را با جدیت بیشتری ادامه بدهم.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد